Revu

Revu

Tegenwoordig wordt het kleine heuveltje bij Hoeve Groot Zandbrink meestal ‘de spiekerbelt’ genoemd. Vroeger werd meer gesproken van ‘de slotheuvel’ of ‘het kasteel’. Tot voor kort waren slechts enkelen bekend met de archeologische waarde van de plek, en onder hen verschillen de gedachten over de herkomst. Twee theorieën over de achtergrond strijden om voorrang: de theorie van de spieker en die van de buitenplaats.

Groot Zandbrink was in de Middeleeuwen een bisschoppelijk hof. De boeren in de omgeving moesten hier hun “tienden” betalen, in de vorm van een deel van de oogst.
Mogelijk heeft op deze plek een spieker gestaan: een graansilo gebouwd op palen om de tienden droog en veilig op te kunnen opslaan.

Vrij recent is uit onderzoek gekomen dat op deze plaats wellicht een buitenplaats heeft gestaan. Het patroon van wegen in de omgeving lijkt sterk op het ontwerp dat bij buitenplaatsen in zwang is geweest. Hoewel geen buitenplaats is ingetekend op oude kaarten, is zodoende toch erg aannemelijk dat deze er geweest moet zijn.

Wat hier nu werkelijk heeft gestaan blijft misschien wel altijd een mysterie, maar één ding lijkt zeker: een korenmolen op zo’n 800 meter van deze plek heeft destijds een centrale rol gespeeld bij deze plek. Als hier een spieker heeft gestaan, ging het graan naar de molen om het te verwerken. En als hier een buitenplaats heeft gestaan, dan zal de centrale zichtas - zoals gebruikelijk was bij buitenplaatsen - naar deze landmark hebben gewezen.

Om die reden heb ik de archeologische heuvel in mijn kunstwerk weer verbonden met de plaats waar de molen heeft gestaan en waar nu al decennialang een diervoederfabriek is gevestigd. Door spiegels op de gevel aan te brengen is daar het silhouet van de oorspronkelijke Zandbrinkermolen terug van weggeweest.